رنگ اکریلیک ، رنگی است که بر پایه آب از ذرات رنگدانه ای پخش شده که در یک امولسیون پلیمر اکریلیک پراکنده شده اند. سه ماده اصلی در رنگهای اکریلیک وجود دارد: رنگدانه، چسب و حمل کننده.
رنگدانه ها مواد جامد دانه ای هستند که باعث رنگ دادن به رنگ می شوند. آنها به اندازه ذرات ریز خرد می شوند و حل نمی شوند، اما در رنگ معلق می مانند. رنگدانه ها می توانند آلی، غیرآلی، طبیعی و مصنوعی باشند. میل آنها نسبت به سطحی که روی آن اعمال می شوند کم است و یا اصلاً تمایل ندارند.
چسباننده ماده ای است که پس از خشک شدن رنگ، رنگدانه را در جای خود نگه می دارد. رنگ اکریلیک به عنوان چسب دهنده پلیمر اکریلیک است و پس از تبخیر آب یک لایه تشکیل می دهد.
این به بخشی از رنگ مربوط می شود که رنگدانه و چسب را حمل می کند. آب وسیله حمل و نقل اکریلیک پایه آب است و هنگامی که با چسب ترکیب شود، یک امولسیون پلیمری ایجاد می کند. هنگامی که آب از طریق تبخیر یا جذب از سیستم خارج می شود، رنگ خشک می شود و یک لایه پلیمری شفاف پایدار پر از ذرات رنگدانه رنگی به دام افتاده ایجاد می کند.
رنگ های اکریلیک در نتیجه تبخیر آب خشک می شوند. در اینجا آنچه رخ می دهد به عنوان رنگدانه، آب و اکریلیک به یک لایه رنگ با دوام تبدیل می شود:
رنگهای اکریلیک که از لوله فشرده شده یا از داخل شیشه پیموده می شوند، یک پراکندگی کاملاً متعادل رنگدانه در یک امولسیون از پلیمر اکریلیک و آب هستند. آب برای حفظ مایع امولسیون عمل می کند و به عنوان نوعی “چاپرون” شیمیایی عمل می کند و از نزدیک و شخصی شدن ذرات پلیمر اکریلیک جلوگیری می کند و قبل از آماده شدن به هم قفل می شوند.
هنگامی که در معرض هوا قرار می گیرد، آب در امولسیون تبخیر می شود یا به قسمتی از نقاشی جذب می شود. این زمانی است که ذرات پلیمر اکریلیک در تماس مستقیم قرار می گیرند و با یکدیگر فیوز می شوند
ذرات پلیمر شفاف خود را به صورت ساختاری پایدار و شش ضلعی سازمان می دهند و رنگدانه را در جای خود به دام می اندازند. یک لایه رنگی بسیار پایدار، مقاوم در برابر آب، دائمی است.
اکریلیک ها هرگز نباید با بیش از ۲۵٪ آب رقیق شوند. زیرا مقدار زیاد آب تعادل را بر هم می زند و پلیمر اکریلیک را خیلی نازک پخش می کند تا مولکول ها نتوانند دوباره به درستی متصل شوند و یک لایه پایدار تشکیل دهند. در عوض باید با یک محیط اکریلیک که در اصل همان رنگ بدون رنگدانه است، رقیق شود. به این ترتیب مقدار بیشتری از امولسیون آب و اکریلیک، آب را اضافه می کنید تا فرمول و لایه پایدار بماند.
رنگ اکریلیک وقتی خیس می شود، یک امولسیون اکریلیک و آب ظاهری کمی شیری دارد و با خشک شدن رنگ شفاف می شود. این شیری رنگ شدن، رنگ را کمی روشن می کند. با خارج شدن آب از امولسیون و شفاف سازی چسب، مقدار رنگ آن تیره می شود. این تغییر رنگ معمولاً تغییر رنگ مرطوب تا خشک نامیده می شود و بیشتر با رنگدانه های شفاف تیره مانند آلیزارین و با رنگدانه های مات روشن مانند زرد کادمیوم کمتر دیده می شود.
لایه های رنگهای اکریلیک به سرما حساس هستند، بنابراین سعی نکنید نقاشی های اکریلیک را در دمای زیر ۴۵ درجه فارنهایت بچرخانید، باز کنید یا آنها را انعطاف دهید زیرا شکننده تر هستند.
بسیاری از نقاشان روغن دوست دارند رنگ های خود را مخلوط کنند، اما آیا این کار با اکریلیک امکان پذیر است؟ می توانید اکریلیک را خودتان هم درست کنید. با این حال، با توجه به ماهیت رنگهای اکریلیک، نسبت به رنگ های دیگر ساخت آن پیچیده تر است و شما باید سریع کار کنید.
سرعت به دلیل تفاوت اصلی بین رنگ روغن و اکریلیک بسیار مهم است. زیرا اکریلیک ها پایه آب دارند، بنابراین سریعتر خشک می شوند. همان سرعتی که هنگام نقاشی استفاده می کنید، سرعتی است که هنگام مخلوط کردن باید از آن استفاده کنید.
به غیر از سرعت، مخلوط کردن اکریلیک ها نسبتاً آسان است، اگرچه به راحتی رنگ روغن ها نیست. در ابتدایی ترین حالت، یک دستورالعمل رنگ اکریلیک به یک رنگدانه و چسب نیاز دارید و شما برای نگهداری رنگ به ظرفی نیاز دارید. مواد افزودنی دیگری نیز وجود دارد که می توانید اضافه کنید.